25.05.1948
Дорогая тетя Ядя!
16-го утром скончался мой Димочка.
Умер дома на наших руках. Похоронили
мы его на Ваганьковском кладбище.
Писать много не могу. Похоронили
мы с Верой нашего дорогого, умного
мальчика. Свет прилетел на похороны
и сейчас забирает нас обеих к себе.
Я вернусь в первых числах июля.
Ты понимаешь все это не могу
описать словами. Спасибо Вере за
все то, что она сделала для моего родного
сына. Я не отвечала и не писала,
п(тому) ч (то) он был болен.
Кончаю пока, т.к. очень больно
писать. Целую тебя и племянницу.
Ольга.
25.05.1948
Droga ciociu Jadziu!
16 rano zmarł mój Dimka.
Zmarł w domu na naszych rękach. Pochowaliśmy go na cmentarzu Wagańkowskim.
Nie mogę dużo pisać. Pochowalismy
z Wierą naszego drogiego, mądrego
chłopczyka. Swiet przyleciał na pogrzeb
i teraz zabiera nas obie do siebie.
Powrócę w pierwszych dniach lipca.
Ty rozmuniesz ja tego nie mogę
opisać słowami. Dziękuję Wierzę za
wszystko co ona uczyniła dla mojego rodzonego syna. Ja nie pisałam i nie odpowiedziałam
dlatego, że on był chory.
Na razie konczę bo trudno pisać. Całuję ciebie i siostrzenicę.
Olgа
Дорогая тетя.
Умер наш Димочка, наш дорогой любимый мальчик.
Эти слова тебе все сказали.
Сейчас мы уезжаем к Светику.
Пока кончаю.
Целую тебя и племянницу крепко.
Вера.
---------------------------------
Szanowny ciotka.
Zmarł nasz Dima, nasz drogi ukochany chłopak.
Te słowa powiedział pan, to wszystko.
Teraz idziemy do Svetikov.
Aż do końca.
Całuję Cię mocno i siostrzenica.
Vera.
